Column: Individueel Lekkernijen Budget

Ik geef het maar meteen toe. Ik ben gek op eten. Je doet mij een groot plezier met een lekker etentje. En in de supermarkt gooi ik het liefst alles wat ik nog niet ken in mijn karretje. Als de fabrikant er op zet “nieuw” of “pittig”, trap ik met beide benen in de marketingpraatjes en wil ik het uitproberen. Ja, ik hou ervan om mijn smaakpapillen te ontwikkelen. Maar dat ontwikkelen kost geld. En in tijden van economische crisis moet ook bij ons thuis kritisch naar de uitgaven worden gekeken. Dus niet meer zomaar het supermarktkarretje volgooien met alles wat goed is voor de ontwikkeling van de smaakpapillen, maar afgewogen keuzes maken.

Omdat ik toch graag een impuls wil blijven geven aan mijn smaakpapillen, hebben we thuis afgesproken dat ik een Individueel Lekkernijen Budget (ILB) krijg. Ik mag iedere maand 5 euro uitgeven aan boodschappen waarvan ik vind dat ze mijn smaakpapillen ontwikkelen. Om misverstanden te voorkomen hebben we ook afgesproken dat ik, als ik een maand niets koop, dit bedrag mee mag nemen naar de volgende maand. Met een maximum van drie maanden. Werkte prima, iedere maand weer iets nieuws om te proberen. Leuk! Wel ontstond er enige discussie toen we een keer pizza als avondeten bestelden bij Domino’s. Toen we het op hadden zei mijn vrouw dat het natuurlijk wel logisch was dat mijn pizza van mijn ILB van deze maand afging. Ik was het daar niet mee eens, het was immers gewoon avondeten, dus noodzakelijk. En mijn ILB is niet bedoeld voor noodzakelijke boodschappen, maar voor mijn smaakontwikkeling. We kwamen er niet goed uit.

Ik ben daarom eens rond gaan vragen hoe anderen het fenomeen ILB toepassen. En het bleek dat heel veel vrienden en collega’s een dergelijk budget kennen. Voor lekker eten, maar ook voor geurtjes, games, schoenen, muziek of KLM-huisjes. De manier waarop zij dit ILB invullen, verschilt echter nog al. De een mag het nu al uitgeven voor de komende drie maanden, handig als die dure parfum net in de opruiming is. De ander moet juist als hij het opsparen wil al vantevoren labellen voor welk KLM-huisje hij spaart. Best lastig, want je weet nu nog niet wat er volgende maand op Marktplaats staat.

En de collega die een ILB krijgt voor schoenen, wordt door haar kinderen boos aangekeken omdat door haar ILB het resterende kledingbudget van het gezin verlaagd is. Want ze moeten het met hetzelfde totaalbudget doen als voor de invoering van het ILB. Met als resultaat dat de rest van het gezin haar ILB niet echt stimuleert en eerder blij is als ze geen gebruik maakt van haar ILB. Want het geld dat maandelijks niet wordt uitgegeven aan haar ILB gaat automatisch terug in de algemene pot van het gezin. Helemaal vreemd keek ik op bij de vriend die “helemaal zelf mag kiezen” voor welke games hij zijn ILB in wil zetten, maar ze pas mag kopen nadat zijn partner het goedgekeurd heeft.

Verrassend was ook het gezin waarin de gezinsleden elkaar linkjes toestuurden van sites waarop leuke producten stonden die pasten bij het ILB van de ontvanger. Ze stimuleerden elkaar op deze manier actief om het ILB op te maken en schonken soms zelf hun budget van die maand aan een ander, zodat iets groters kon kopen die maand. Zo kan het dus ook!

Fascinerend om te zien hoe datzelfde begrip ILB zoveel varianten kent. We gaan binnenkort thuis maar eens om tafel zitten om te beklijken of onze invulling van dat ILB leidt tot het resultaat dat we voor ogen hadden bij de invoering ervan. Ik ben benieuwd of bij jullie in huis ook een eigen variant ontwikkeld is. Laat het me weten, misschien kan ik er thuis mijn voordeel mee doen. En tips voor nieuwe en pittige (ontwikkel)gerechten zijn natuurlijk ook altijd welkom!

Reageren? Stuur uw bericht naar Herrick Jellema